Leraar van het Jaar Diederick de Vries voert een warm pleidooi voor het lerarenregister. Of de wet nu doorgaat of niet: ‘Laten we onszelf serieus nemen en massaal registreren.’
Hoe is het toch mogelijk dat het lerarenregister zo’n hot item is? Het wetsvoorstel moet nog even door de Tweede Kamer, dat snap ik ook wel. Maar laten we alstublieft niet doen of dit iets nieuws is. We lopen in onderwijsland weer eens hopeloos achteraan, terwijl wij de mensen opleiden voor de toekomst! Het registreren van een beroepsgroep is al zo oud als de weg naar Rome. Zorgverleners, vaktherapeuten en accountants bijvoorbeeld registreren zichzelf al jaren. Ze geven daarmee aan dat ze voldoen aan de kwaliteitscriteria. Geregistreerd staan betekent voor hen een kwaliteitskenmerk en dus erkenning bij hun patiënten en klanten. De normaalste zaak van de wereld. Het registerplein voor bijvoorbeeld sociaal professionals bestaat al meer dan 25 jaar! Waar hebben we het over…
Voor ons leraren liggen er kansen bij het lerarenregister. Ook wij kunnen nu, niet alleen aan onze studenten, maar ook ouders, collega’s en leidinggevenden zichtbaar maken dat we vakbekwaam zijn. Dat willen we toch? Een stevige positie voor onszelf inherent aan bevoegdheid en bekwaamheid. Eenduidig naar buiten brengen dat we een sterke beroepsgroep zijn met een verantwoordelijke en zeer belangrijke positie in onze maatschappij. Wij weten dat wel, maar registreren zal ons imago versterken.
‘Een leven lang leren’ roepen we zo vaak dat het nu alweer oubollig klinkt. Maar dit is juist nu enorm actueel. Onze maatschappij verandert sneller dan ooit tevoren. Met name digitale ontwikkelingen zijn bijna onnavolgbaar. Bedreigingen als klimaatverandering en terreur vragen om nieuw denken. Zowel technologisch als sociaal. Opleiders moeten dus meegaan in de ontwikkeling. We moeten de jeugd voorbereiden op een totaal andere maatschappij dan die waarin wij terecht kwamen na onze eigen diplomering. Het lerarenregister monitort je eigen ontwikkeling. Opleidingen, cursussen, studiedagen, conferenties en overige activiteiten kun je laten opnemen. Daarmee bewijs je je ontwikkeling. Een goed boek lezen over bijvoorbeeld het puberbrein is ook ontwikkeling en telt mee. De validatie geschiedt door registercommissies. Dat klinkt controlerend, maar het zijn gewoon collega’s. Het lerarenregister is ván ons en vóór ons. Waar ook de Onderwijscoöperatie voor staat.
Wel of geen wetgeving: laten we onszelf serieus nemen en massaal registreren. Heb je meteen een mooi digitaal porfolio. Laten we deze kans pakken en gaan voor erkenning en permanente ontwikkeling. Voor de politie hoeven we niet meer bang te zijn maar wat breder respect voor de leraar is winst. Nu nog even mijn diploma opzoeken. Waar heb ik die toch gelaten?
Diederick de Vries