Raymond Veenendaal is de grondlegger van de vakwedstrijden beveiliging en Skills Coördinator voor ROC A12. Elk jaar ziet hij het aantal aanmeldingen voor de wedstrijden stijgen en ook het enthousiasme onder docenten groeit mee. Een mooie ontwikkeling, vindt Raymond. ‘Studenten én docenten plukken de vruchten van deelnemen aan de Skills Heroes-wedstrijden.’
Waarom bestaat er geen vakwedstrijd beveiliging? Die vraag stelde Raymond zo’n vier jaar geleden aan WorldSkills Netherlands. Als antwoord daarop werd hij uitgedaagd om uit te zoeken of er animo voor was onder scholen. Toen dat lukte, mocht Raymond zelf de wedstrijden schrijven. Dat deed hij samen met de examenorganisatie voor beveiliging SVPB. Vervolgens ging hij ook aan de slag als workshopmanager van de allereerste vakwedstrijd beveiliging. ‘En zo ben ik erin gerold’, aldus Raymond. Een jaar later stopte de toenmalige Skills Coördinator van ROC A12 en werd Raymond gevraagd hem op te volgen. Inmiddels gaat hij zijn derde jaar in als Skills Coördinator.
Kans
De animo op school is groeiend, onder studenten én docenten. Ook de directie ziet steeds meer de kracht van de wedstrijden. Goed nieuws, vindt Raymond. Hij ziet veel voordelen in deelname aan de vakwedstrijden, voor studenten en docententeams. ‘De Skills Heroes-wedstrijden maken het mogelijk dat studenten zich kunnen onderscheiden, dat ze zich van hun beste kant laten zien. Je merkt ook dat het stimulerend werkt als ze een wedstrijd hebben om naar toe te werken. Het competitie-element draagt daar aan bij, het werkt aanstekelijk. En zeg nou zelf, het is toch te gek om zo’n deelname op je CV te zetten?’ Voor docenten ziet de Skills Coördinator het vooral als een unieke kans. ‘Het zegt iets over het docententeam als je student hoge ogen gooit bij de Skills Heroes-wedstrijden, dan ben je goed bezig.’
Virus
Hoewel Raymonds enthousiasme aanstekelijk werkt, zien sommige collega’s ook beren op de weg: ‘Ik heb het al zo druk’ en ‘Wie gaat het betalen?’ Begrijpelijk, vindt Raymond, maar ‘peanuts’ als je kijkt naar wat het oplevert. Hij ziet de wedstrijden niet als een belasting, maar juist als een kans. ‘Iedere docent zet zich in om zo goed mogelijk onderwijs te ontwikkelen. De wedstrijden vormen een verdieping daarop, maar zijn qua inhoud niet veel meer werk. Je leidt sowieso al op tot een examen. Waarom Skills niet benutten om studenten het beste uit zichzelf te laten halen?’ Als collega’s eenmaal mee hebben gedaan, zijn ze enthousiast. In zijn meest recente poging een collega mee te nemen als Skills teamleider, vertelde Raymonds collega hem achteraf dat hij besmet was geraakt met het Skills-virus. ‘Dat vond ik wel een leuke omschrijving’, vertelt de Skills Coördinator met een lach.
Prijsuitreiking
Het mooiste moment vindt hij toch wel de prijsuitreiking. ‘Je kunt het bijna zien als een soort olympisch team dat ergens naar toe werkt. Bij de prijsuitreiking wordt alle inspanning beloond en doorleefd. Het harde werken, de trots, de teleurstelling.’ En die spanning bouwt enorm op, soms moeten deelnemers zes uur wachten op de uitslag. ‘Dan staat iedereen klaar voor de prijsuitreiking en zoek ik een glimp van mijn studenten, wat soms nog best moeilijk is in zo’n bomvolle zaal. En dat moment waarop je elkaar in de ogen kijkt, is onvergetelijk. De uitslag maakt niet eens meer uit. Het harde werken komt daar samen. Prachtig. En wij mogen dat als Skills-team mogelijk maken, fantastisch toch?’