COLUMN | Als rekendocent in het mbo zie ik dagelijks de worstelingen en triomfen van mijn studenten. Rekenangst is een reëel fenomeen: de paniek die studenten kunnen voelen bij het zien van een reeks getallen is niet te onderschatten. Maar de afgelopen maanden heb ik iets bijzonders opgemerkt: iets wat me trots maakt en hoop geeft voor de toekomst.

Onze inspanningen beginnen hun vruchten af te werpen: steeds meer studenten halen een voldoende voor het nieuwe rekenexamen. Het is geen geheim dat rekenen vaak wordt gezien als een van de minst populaire vakken. Veel studenten komen binnen met negatieve ervaringen en een diepgeworteld geloof dat ze ‘gewoon niet kunnen rekenen’. Dit geloof ondermijnt hun zelfvertrouwen en zorgt voor een vicieuze cirkel van falen en frustratie.

Toch geloof ik dat (bijna) iedereen kan leren rekenen. Zeker met behulp van de toegestane hulpmiddelen (zoals rekenmachine & rekenkaart bij de lessen en het examen). Het kost wat tijd (en geduld), maar met de juiste begeleiding en een ondersteunende omgeving kunnen we ook bij de meest ‘rekenangstige’ studenten vooruitgang boeken. En dat is precies wat ik zie gebeuren. Dankzij intensieve begeleiding en succeservaringen beginnen mijn studenten hun rekenangst te overwinnen.

In mijn lessen leg ik de nadruk op het begrijpen van de basisprincipes en het geleidelijk opbouwen van vaardigheden. We besteden veel tijd aan oefenen, niet alleen met abstracte sommen, maar juist ook met problemen uit het dagelijks leven die de relevantie van rekenen benadrukken. Zo kom je het dichtst mogelijk bij de dagelijkse praktijk én bij de kern van het vak: gecijferdheid. Daarnaast zijn er altijd nog mijn handige rekenvideo’s voor studenten die willen versnellen of vertragen. 

En het werkt. Steeds meer studenten beginnen in zichzelf te geloven. Ze merken dat ze vooruitgang boeken, hoe klein die stapjes soms ook zijn. Ze durven hulp te vragen en vieren samen hun successen. Het is inspirerend om te zien hoe hun houding verandert van ‘ik kan dit niet’ naar ‘ik kan dit (toch)’.

Dit betekent niet dat de weg naar succes altijd gemakkelijk is. Er zijn nog steeds uitdagingen en tegenslagen, maar de positieve trend is onmiskenbaar. Mijn studenten ontdekken dat rekenen niet iets is om bang voor te zijn, maar iets wat ze kunnen leren en zelfs beheersen. Ze zien in dat hun inspanningen worden beloond en dat geeft hen de moed om door te zetten.

Als docent ben ik trots op hun vooruitgang en vastberadenheid. Deze successen zijn het resultaat van onze gezamenlijke inspanningen en vooral van hun eigen doorzettingsvermogen en veerkracht. Ze leren een belangrijke les die veel verder reikt dan de klas: met hard werken, steun en geloof in jezelf kun je obstakels overwinnen.

Dus ja, ik kan rekenen. En mijn studenten kunnen dat ook, misschien niet perfect, misschien niet altijd zonder moeite, maar ze kunnen het. En dat is iets om te vieren.

Met vriendelijke rekengroet en een mooie zomervakantie alvast!